Zoals bij veel eenden is er een groot verschil tussen het verenkleed van het mannetje en dat van het vrouwtje. Het vrouwtje is een nogal onopvallende, compacte eend met een roodbruine kop, opvallend gele ogen, grijzige flanken en een witte halsring. Het mannetje is in de winter en het voorjaar opvallend zwart en wit. De kop is glanzend blauwzwart met een ovale, bijna ronde vlek bij de snavel.

Canada en de noordelijke Verenigde Staten, Scandinavië, de Baltische staten en Noord-Rusland. Ze zijn trekvogels en de meeste overwinteren in beschermde kustwateren of open binnenwateren op meer gematigde breedtegraden.

Waterpartijen die zich dicht bij de kust bevinden en minder dan 10 meter diep zijn. De soort overwintert overwegend op zee, binnenwateren en baaien. Ook komt hij aan rivierdelta's, in meren en reservoirs voor. 

Waterdiertjes zoals wormen, insecten en kreeftachtigen. De brilduiker zoekt hiernaar door onder water steentjes om te keren. Ook kleine vis en amfibieën staan op het menu. 

Het nest wordt gemaakt in een boomholte welke gemaakt is door zwarte spechten en wordt bekleed met dons. Het enige legsel bestaat uit 6-11 eieren welke door het vrouwtje 29-32 worden bebroed. De jongen vliegen na 57-66 dagen uit maar zijn na 50 dagen zelfstandig.