De volwassen vogel heeft een gedrongen grijze snavel en een grijze kop met brede zwarte strepen aan de kruinzijden en dunnere strepen door het oog en onder de wangen. De nek- en borstzijden zijn roze kleurig grijs  en de bovendelen zijn zwart gestreept bleekgeel bruin. Er zijn twee witte vleugelbalken. De keel is wit en de buik is gebroken wit, wordt bruin op de flanken met een zwarte borstvlek.

De Roodkraaggors komt voor van het uiterste zuidoosten van Mexico tot Tierra del Fuego, en op het eiland Hispaniola.

Open of halfopen habitat, inclusief cultivatie, tuinen, parken, grasland en struikgewas. De roodkraafggors kan goed overweg met stedelijke en voorstedelijke omgevingen, maar is afwezig in de dichtbeboste gebieden.

De roodkraaggors voedt zich op de grond met zaden, gevallen graan, insecten en spinnen.

Het broedseizoen wordt beperkt door de beschikbaarheid van voedsel en uiteindelijk door regen. In de subtropische yunga's van Noordwest-Argentinië beginnen vrouwtjes nesten te bouwen rond eind oktober, wanneer het natte seizoen aanbreekt, maar begin december is de meeste nestactiviteit al afgelopen. Het open nest bestaat uit plantaardig materiaal bekleed met fijne grassen. Het is opgebouwd uit gematteerde vegetatie op de grond, laag in een boom of struik, of in een nis in een muur. Het vrouwtje legt twee of drie bleke groenachtig blauwe eieren met roodbruine vlekken. Ze worden 12-14 dagen door het vrouwtje bebroed.